دم اونایی که وقتی چیزی رو نمی دونند می گن نمی دونیم،گرم
اونایی که خودشونو انقدر بزرگ جلوه نمی دن که همه فکر کنند بی عیب و نقص اند
یا باعث بشن خودشون باورشون بشه که بی عیب و نقص اند!
دم اونایی گرم که دیگران رو به خاطر احساس ضعفی که نسبت به خودشون دارند، تحقیر نمی کنند
دم اونایی گرم که ضعف ها و ایرادهای خودشونو گردن این و اون نمی اندازند
دم تمام آدم های فهمیده و صلح طلب، گرم
آدم است دیگر. دمش گرم میشود گاهی و زمانی هم میرسد که سرد میشود. آنقدر سرد که ترس آدم را بر میدارد میبرد تا قبرستان.
پاسخحذفنظر جالبی بود، ممنون.
حذف